მიკროსკოპული კოლიტი არის ქრონიკული ანთებითი დაავადება სქელი ნაწლავის, რომელიც ხასიათდება ლორწოვანი გარსის ჰისტოლოგიური ცვლილებებით კოლონოსკოპიის დროს ხილული ცვლილებების გარეშე.
ძირითადი სიმპტომები მოიცავს:- ქრონიკულ წყლიან დიარეას,
- მუცლის ტკივილს,
- წონის კლებას.
არსებობს მიკროსკოპული კოლიტის ორი ძირითადი ტიპი:- ლიმფოციტური კოლიტი - ხასიათდება ლიმფოციტების რაოდენობის მატებით ლორწოვანი გარსის ეპითელიუმში. სიმპტომები მსგავსია კოლაგენოზური კოლიტისა, მაგრამ ჰისტოლოგიური სურათი განსხვავებულია.
- კოლაგენოზური კოლიტი - ხასიათდება კოლაგენის ფენის გასქელებით ლორწოვანი გარსის ეპითელიუმის ქვეშ. უფრო ხშირად გვხვდება შუა და ხანდაზმული ასაკის ქალებში.
მკურნალობა:- ლოპერამიდი დეფეკაციის შემდეგ 4 მგ, შემდეგ ყოველი დეფეკაციის შემდეგ 2 მგ (1 კაფსულა). მაქსიმალური დოზაა 16 მგ. როგორც წესი, რამდენიმე დღეში ხდება გაუმჯობესება, მაგრამ თუ ეფექტი არ არის, საჭიროა დიარეის ეტიოლოგიის გადახედვა.
- ბუდესონიდი პირველი ხაზის პრეპარატია. მიღება: 3 კაფსულა (სულ 9 მგ) დღეში 1-ჯერ დილით, საჭმელამდე 30 წუთით ადრე, ან 1 კაფსულა დღეში 3-ჯერ (დილით, შუადღეს და საღამოს).
- ამინოსალიცილატები (მაგალითად, მესალაზინი) მეორე ხაზის პრეპარატია. მიღება: 1 ტაბლეტი (500 მგ) დღეში 3-4-ჯერ საჭმელთან ერთად, 1-2 თვის განმავლობაში.
- პრეპარატების გაუქმება, რომლებიც შეიძლება გამოიწვიონ კოლიტი
- ზოგიერთი მედიკამენტი (მაგალითად: არასტეროიედული გამაყუჩებლები, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები, სტატინები) შეიძლება ხელშეწყობდნენ მიკროსკოპული კოლიტის განვითარებას. მათი მიღების შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს მდგომარეობის გაუმჯობესება.
წყარო:
ფარმაკოლოგია შეცდომების გარეშე, გვ. 201, DeepSeek, perplexity.